วันเสาร์ที่ 16 เมษายน พ.ศ. 2559

[Special] Happy Songkran Day [kookv]

Happy Songkran Day


"เมื่อจองกุกเป็นคน

จะเกิดอะไรขึ้นกับวี"


R : PG

P : kookv

Main story : จิ้มๆ


ปล. สเปเชียลพาร์ทนี้รี้ดเดอร์ควรมีผู้ปกครองให้คำแนะนำ(ล้อเล่น) ฟิคเรื่องนี้ไม่ได้มีเจตนาที่จะสร้างชื่อเสียให้แก่ไอดอลที่กล่าวถึงใดๆทั้งสิ้น ฟิคเรื่องนี้แต่งขึ้นเพื่อเป็นการสนองความต้องการของนักเขียนเท่านั้น ขอให้รี้ดเดอร์มีความสุขกับเนื้อเรื่องที่จะมอบให้ดังต่อไปนี้ :)


.........................................................................

"วีครับ..." เสียงทุ้มต่ำของใครบางคนดังขึ้นในยามเช้า

บนเตียงขนาดปานกลางปรากฎให้เห็นร่างของชายหนุ่มสองคนที่กำลังนอนกอดกันอย่างมีความสุข

"...อืม" ร่างบางที่โดนกอดอยู่ครางแผ่วเมื่อโดนชายตัวโตกว่ากระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น

"วีครับ วันนี้วันสงกรานต์แล้วนะ ไม่ออกไปข้างนอกกันหน่อยหรือ" จองกุกเลื่อนหน้าเข้าไปให้ใกล้กับหูของชายหนุ่มร่างบางก่อนจะกระซิบเสียงแผ่ว

วีขยับตัวเล็กน้อย ก่อนจะพลิกตัวมานอนประจันหน้ากับจองกุก

แววตาคมจ้องมองคนตัวเล็กกว่าตรงหน้า ก่อนจะประทับจูบลงบนหน้าผากคนตรงหน้าอย่างแผ่วใบ

"ทำไมนายถึงยังเป็นคนอยู่อีก" ชายหน้าหวานเม้มปากเล็กน้อยก่อนจะขมวดคิ้วยุ่ง

จองกุกไม่ได้เป็นผีมาอาทิตย์นึงแล้ว แถมเขายังสเน่ห์แรงมาด้วย ซึ่งนี่เป็นเหตุผลที่วีอยากให้เขากลับไปเป็นผีเหมือนเดิม

"ไม่รู้สิครับ คุณไม่ชอบหรือ" มือหนาลูบแก้มใสของชายตรงหน้าอย่างแผ่วใบ เขาพยายามดึงใบหน้าสวยให้เข้ามาใกล้มากขึ้นแต่ร่างบางตรงหน้าก็พยายามขืนไว้

"ไม่ชอบ นายมัน..." ใบหน้าหวานเบือนหนีชายตรงหน้าก่อนจะลุกขึ้นนั่งบนเตียง

"ตอนเย็นไปสีลมกัน ผมอยากออกไปข้างนอก แต่ว่านาย... นายต้องห้ามแต่งตัวดูดีกว่าผม" วีพูดเสียงหนักแน่นพร้อมกับตวัดสายตามามองคนที่กำลังนอนอยู่

"ได้สิครับคนสวยของผม" ร่างสูงกระชากแขนบางๆของคนมี่กำลังนั่งอยู่จนเซถลาลงมาบนตัวของเขา ก่อนจะบดขยี้ริมฝีปากของเขาลงบนริมฝีปากสวยได้รูปของอีกฝ่าย

"เรามาต่อกันอีกสักยกแล้วค่อยไปเที่ยวกันนะครับ" จองกุกยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นร่างบางพยักหน้าหงึกหงัก

แล้วตอนเย็นนายจะเดินไหวเหรอวี..

......................................................................

   
   คู่รักชายๆคู่หนึ่งเดินจูงมือกันเข้าไปในถนนสีลมที่ตอนนี้กำลังจัดงานฉลองวันสงกรานต์กันอย่างคึกคัก แต่ทว่าถ้าลองสังเกตดูอย่างละเอียด จะเห็นชายร่างสูงมีสีหน้าบึ้งตึงจนผิดปกติ

"ทำไมต้องเสื้อสีขาวบางๆแบบนี้"

"ก็เสื้อผมหมด มีแต่ตัวนี้"

"เสื้อหมดหรือตั้งใจจะมาใส่ยั่วคนอื่นกันแน่" ดวงตาสีเข้มตวัดลงมามองคนตัวเล็กกว่า

ร่างบางตรงหน้าได้แต่ก้มหน้าลง

ตอนแรกเขาก็กะว่าจะแกล้งเล่น แต่ไม่คิดว่าเสื้อตัวนี้มันจะบางขนาดนี้ ขนาดยังไม่โดนสาดน้ำก็เห็นไปทั้งตัวหมดแล้ว ดีนะที่เขาใส่กางเกงขาสั้นสีดำมา ไม่งั้นถ้าเขาดันบ้าจี้ไปใส่กางเกงสีขาวอีกเขาคงเสร็จทั้งผู้ชายและผู้หญิงทั้งซอยนี่แน่

ใบหน้าหวานหันไปมองคนที่เดินข้างๆ จองกุกดูจะหงุดหงิดมากจริงๆ มันทำให้เขารู้สึกผิดยังไงไม่รู้ที่คิดอะไรบ้าๆแบบนี้

"จองกุก ผมขอโทษ..." เสียงหวานๆเอ่ยบอกชายคนรักหวังว่าเขาจะหันมาสนใจ แต่จองกุกกับเบือนหน้าหนีไปทางอื่น

"ทำไมคุณถึงทำแบบนี้กับผม คุณนี่ไม่เป็นห่วงตัวเองเลยรึไง" ร่างสูงพูดด้วยเสียงสั่นเครือราวกับคนจะร้องไห้

"ผมขอโทษ จองกุกไม่เอาสิ" วีจับหน้าคนตรงหน้าให้ก้มลงมาหาเขา ก่อนจะลูบแก้มของคนตัวใหญ่กว่าไปมา

"ฮึ..." ร่างสูงทำหน้ามุ่ย ดวงตาที่มีน้ำเอ่อออกมาเล็กน้อยมันทำให้คนตัวเล็กแทบจะคลั่ง

ทำไมจองกุกถึงน่ารักขนาดนี้

"จ...จองกุก!!" มือเรียวกดท้ายทอยคนตัวโตกว่าให้ก้มลงมาหาเขา ก่อนจะประกบริมฝีปากของเขากับชายหนุ่ม

ร่างบางค่อยๆแทะโลมริมฝีปากทีละน้อย แล้วคิดหรือว่าจองกุกจะยืนอยู่เฉยๆ เมื่อเห็นวีละเลงจูบใส่เขา เขาเองก็จู่โจมกลับอย่างหนักหน่วงเช่นกัน

เวลาผ่านไปเนิ่นนานเท่าไหร่ทั้งคู่ไม่ทราบ แต่ทั้งสองก็หยุดชะงักลงเมื่อได้ยินเสียงวี้ดว้ายของผู้หญิง

"ไปต่อกันที่บ้านนะครับที่รัก" ร่างสูงเอ่ยบอกคนตัวเล็กกว่าก่อนกระชับมือของทั้งคู่ให้จับกันแน่นมากขึ้น

"ขอผมเล่นหน่อยไม่ได้เหรอ" ร่างบางเอ่ยขอร้องจองกุกด้วยน้ำเสียงอ้อนๆเล็กน้อย ก่อนจะผงะเมื่อจู่ๆชายตรงหน้าก็ถอดเสื้อสีเข้มของตัวเองออก มาใส่ให้คนตัวเล็กกว่าแทน

"ย่าห์!!!!! จองกุก!!!!!" ร่างบางรีบกระโดดเกาะร่างของชายตัวโตกว่าทันที เพื่อหวังว่าตัวเขาจะบังร่างของชายผู้เป็นที่รักของเขาได้มิด

"เอาไงดีละครับ จะกลับบ้านหรือเล่นต่อดีล่ะทีนี้"

"กลับบ้าน! จองกุกนายนี่มัน ฮึ่ย..."

"ฮ่าๆ รักนะครับวีของผม"

ถึงแม้ว่าวันสงกรานต์ปีนี้พวกเขาจะไม่ได้เล่นสงกรานต์ แต่ตอนนี้พวกเขาก็มีความสุขแล้วที่ได้อยู่ด้วยกันสองต่อสอง


*******************************************


หู้วววว แอบจิ้กคอมมาแปะสเปเชียลพาร์ทไว้อย่างรวดเร็ว
ตอนนี้บอกเลยว่าแต่งสนองความนี้ดของตัวเองล้วนๆ
สาเหตุมาจากการเห็นรูปภาพบางรูประหว่างการส่องเฟสไปเรื่อยๆในช่วงวันสงกรานต์
ก็เลยปิ๊งไอเดียอยากเห็นคู่นี้เขาดุ๊งดิ๊งกันช่วงสงกรานต์บ้าง ก็เลยจับมาแต่งเองซะเลย
ขอบคุณทุกคนที่บังเอิญหลงเข้ามาอ่านกันน้อ
รักมาก จุ้บๆ

Contact me / want to talk




Twitter (ใช้อัพนิยาย ควรฟอลอันนี้มากกว่า 55 อันข้างบนไรท์ชอบเพ้อมั่วซั่ว) ; https://twitter.com/damklumx95_



ยั่วกันขนาดนี้ สมควรแล้วที่จะโดนจองกุกรับประทาน เฮ้อมม ;////;

วันเสาร์ที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2559

[Fic Superbat / Clark x Bruce] Batman is jealous right now

Batman is jealous right now


เรื่องนี้เป็นฟิคน่ารักๆระหว่างซุปเปอร์แมน และ แบทแมน


ขอให้ทุกท่านเสพอย่างเต็มที่


P : Superman x Batman / Clark  x Bruce


R: PG



----------------------------------------------------------------------------------------------------



ภาพในกระจกสะท้อนให้เห็นชายร่างสูงคนหนึ่ง ชายผู้มีใบหน้าคมได้รูปจ้องมองตัวเองผ่านเข้าไปในกระจก เขาได้แต่ครุ่นคิดว่าเขาควรจะทำอย่างไรกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นดี...


ปัง!


เสียงถีบประตูดังมาจากอีกฝั่งของบ้าน ทำให้ชายหนุ่มจำต้องรีบผละออกจากกระจกแล้ววิ่งไปหาต้นเสียงที่ดังขึ้น



ใครกัน...จะบุกเข้าบ้านเขาแต่เช้า



"อรุณสวัสดิ์ ซุป..." น้ำเสียงหวานเอ่ยทักคลาร์กแต่ถึงกระนั้นน้ำเสียงที่เปล่งออกมาช่างขัดกับใบหน้าเสียเหลือเกิน

หน้าตาของผู้บุกรุกตอนนี้บึ้งตึงและเฉยชา จนชายหนุ่มร่างสูงรู้สึกหวาดระแวง


แบทแมนกำลังโกรธ...


โกรธมากด้วย...
………………………………………………………………………..



"คุณบรูซ นี่ใช่เพื่อนของคุณหรือป่าวครับ ซุปเปอร์แมน" อัลเฟรดเอ่ยถามขณะที่เขามองไปที่จอโทรทัศน์ที่กำลังเสนอข่าวเกี่ยวกับซุปเปอร์แมน



ไม่จำเป็นเลยที่บรูซจะต้องเงยหน้าจากกองเอกสารเขาก็สามารถรับรู้ได้จากเสียงเลยว่าเป็นเสียงของเอเลี่ยนเพื่อนรักของเขา คลาร์ก เคนท์


"อืม คงจะใช่"


"ซุปเปอร์แมนเขามีคนรักแล้วหรืออย่างไรครับ"



คำถามนี้ทำเอาบรูซจำต้องเงยหน้าขึ้นจากกองเอกสารแล้วหันมาสนใจกับข่าวที่กำลังเสนออยู่


'ซุปเปอร์แมนอินเลิฟกับแฟนสาว' นี่คือการพาดหัวข่าวที่น่ารำคาญมากที่สุด แล้วยังไม่วายที่จะมีภาพของชายหนุ่มที่คุ้นหน้าคุ้นตาของบรูซเป็นอย่างดี ชายหนุ่มคนนั้น ได้เหาะผ่านไปมาในเมืองพร้อมกับหญิงสาวหน้าตาสวยพอสมควร



แต่แล้วยังไง เขากับซุปเปอร์แมนก็แค่เพื่อน จะสนใจใยดีเอเลี่ยนติงต๊องนั่นไปทำไมกัน


"อัลเฟรด วันนี้ผมจะพักผ่อนสักหน่อย ถ้าหากมีแขกฝากบอกด้วยว่าผมไม่ว่าง"


"ครับ คุณเวนท์"



เมื่อพูดจบ บรูซก็เดินเข้าห้องทันที แล้วจู่ๆภาพของซุปเปอร์แมนที่อุ้มสาวก็โผล่ขึ้นมาในหัวของเขา


...นี่เขามีแฟนแล้วจริงๆหรือ... ทั้งๆที่ปกติซุปเปอร์แมนออกจะติดแบทแมน หลงบรูซเวนท์ และตามใจไปซะแทบจะทุกอย่าง


ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ของพวกเขาจะขึ้นชื่อว่า เป็นแค่ " เ พื่ อ น " แต่เพื่อนคนนี้ของเขาก็คือเพื่อนที่มีเซ็กส์กันแทบจะทุกวัน ( ทุกวันที่แบทแมนมีอารมณ์ร่วมเพราะถ้าหากแบทแมนไม่มีอารมณ์ละก็ ซุปเปอร์แมนจะโดนยัดปากด้วยคริปโตไนต์)


บรูซสะบัดหัวไปมาเพื่อไล่ความคิดฟุ้งซ่านเหล่านี้ให้ออกไปจากหัว เขาตรงดิ่งไปที่เตียง แล้วค่อยๆล้มตัวลงนอน


เขาโมโหจริงๆซะแล้ว...
.
.
.
.

นี่ก็ผ่านมาหลายชั่วโมง แต่ก็ไร้ซึ่งวี่แววของซุปเปอร์แมน

สรุปข่าวเมื่อเช้านี้มันเป็นเรื่องจริง จริงๆหรือ?

ถึงแม้เขาจะเป็นคนเก็บสีหน้าและการแสดงออกเก่ง แต่เรื่องของคลาร์กคนนี้ ทำไมเขากลับหยุดคิดไม่ได้เลย

ว่าแล้ว เขาก็คิดเรื่องบางอย่างขึ้นได้...

เอาคืน...

...................................................


"บรูซ คุณสนิทกับชายคนนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่?"


คลาร์กชี้ไปที่หนังสือพิมพ์ฉบับล่าสุด ที่มีรูปของบรูซจูบกับชายคนหนึ่ง


"เขาเป็นแค่เพื่อน" บรูซตอบกลับด้วยสีหน้าเรียบเฉยแล้วเดินไปนั่งไขว่ห้างที่โซฟา


"ทีนายจีบผู้หญิงท่ามกลางสายตาคนเป็นล้าน ฉันยังไม่ยุ่งอะไรเลย นี่แค่จูบทำไมนายต้องสนใจฉันด้วยล่ะ" บรูซเงยหน้าขึ้นมาสบตากับคลาร์กด้วยสายตาเฉยชาแต่ปฏิกิริยาเช่นนี้กลับทำให้คนที่กำลังยืนอยู่อมยิ้มกริ่มกับปฏิกิริยาที่แสนจะคล้ายกับผู้หญิงของบรูซ


"คุณหึงผม" บรูซสะดุ้ง แต่ก็ยังไม่วายหันมาค้อนคนตัวสูงกง่าที่บืนยิ้มอย่างพอใจ


ร่างสูงค่อยๆโน้มตัวลงมากระซิบข้างหูของบรูซ


"น่ารัก" เมื่อพูดจบก็รีบกระโดดออกจากตัวของแบทแมนก่อนที่เขาจะโดนตบเข้าที่หน้า


"หมายความยังไง ฉันจะหึงนายทำไม" บรูซพูดพร้อมกับเดินตรงดิ่งไปที่ประตู


ถ้าหากว่าเขาอยู่นานกว่านี้ เคนท์ คงจะรู้แน่ๆว่าเขาไม่พอใจที่ชายหนุ่มมีข่าวฉาวกับหญิงอื่น (ยอมรับแล้วหรา)


"รีบไปไหนครับ เรายังคุยกันไม่จบ"


แต่ทว่าพอรู้ตัวอีกทีเขาก็มาอยู่ในอ้อมกอดของคนตัวใหญ่กว่าเสียแล้ว


"ปล่อย.." บรูซเอ่ยด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยแต่กลับหนักแน่นจนทำให้คลาร์กลังเลเล็กน้อยว่าจะปล่อยหรือไม่ปล่อยดี


แต่สัญชาตญาณในตัวเขากลับบอกว่าเขาควรจะกอดบรูซไว้แบบนี้จนกว่าตัวเองจะพอใจ


"ฉันขอสั่ง.."


"ถ้าคุณพูดอีกผมจะจูบคุณ"


"นายกล้า..."


"ถ้าพูดอีกคำผมจะฉีกเสื้อของคุณ แล้วจับคุณกดลงตรงพื้นแล้วผมจะข่มขืนคุณตรงนี้นี่แหละ" คลาร์กพูดพร้อมกับซุกใบหน้าลงไปกับซอกคอขาวเนียนของบรูซ


"นายไปเอาความกล้ามาจากไหน.." บรูซหันหลังมาสบตากับคลาร์ก


"จากคนสวยแถวนี้"


"นาย..." ยังไม่ทันจะพูดจบ บรูซก็ถูกคลาร์กผระทับริมฝีปากลงมาเสียก่อน


ร่างสูงบดขยี้จูบอย่างรุนแรง รสจูบที่เขาโหยหามานานจนตอนนี้เขากำลังลิ้มรสชาติของมันอยากเต็มอิ่ม เขาแทะโลมริมฝีปากของคนตัวเล็กกว่าทีละน้อย ค่อยๆบดขยี้ริมฝีปากสีแดงฉ่ำของบรูซ จนร่างเล็กเริ่มส่งเสียออกมาให้ร่างสูงรับรู้ว่าเขากำลังจะขาดหายใจ ชายหนุ่มจึงจำใจต้องถอนจูบออก


"ที่รัก.."


"พาฉันไปที่เตียง" บรูซหันมาสบตาเคนท์ด้วยสายตายั่วยวนอย่างเต็มที่


"รับทราบครับ.."

 END




สวัสดีฮับนักอ่านทั้งหลาย ไรท์เพิ่งจะเริ่มแต่งเรื่องของคู่ superbat เป็นครั้งแรก

มูลเหตุจูงใจที่ทำให้แต่งนี่ก็มาจากการได้ดูหนังเรื่อง BatmanvSuperman

แล้วไรท์ดันไปเตะตาเตะใจกับความน่ารักของคู่นี้เข้าให้

เลยอดไม่ได้ที่จะแต่งฟิคคู่นี้ขึ้นมาซะเลย

ก็อ่านแล้วรู้สึกยังไงบ้านก็คอมเม้นกันเข้ามาได้หนา

Contact me

Twitter : https://twitter.com/nnappt